Προσπαθώντας (μάταια) να θυμηθώ
0
0
Όταν προσπαθώ να θυμηθώ κάτι, αυτό που συμβαίνει είναι ότι το σώμα αρχίζει να πιέζεται, οι μύες του προσώπου και συχνά της κοιλιακής χώρας συσπώνται και με κατακλύζουν σκέψεις όπως “προσπάθησε να θυμηθείς Γιώργο” ή “πρέπει να θυμηθείς, σκέψου καλά”.
Βεβαίως όλα αυτά είναι τελείως άσχετα με την λειτουργία της μνήμης που είναι μια φυσική διαδικασία που συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα. Οι συσπάσεις μερικών μυών και μερικές σκέψεις που συμβαίνουν δεν έχουν καθόλου να κάνουν με τη διαδικασία της μνήμης. Σαν να σπέρνεις κουκιά και να ελπίζεις ότι θα φυτρώσουν ανανάδες!
Αντί να πιέζω το σώμα μου, να κάνει κάποιο μαγικό τρικ ώστε να θυμηθώ μπορώ να εμπιστευτώ το αρμόδιο μηχανικό σύστημα (εγκέφαλο και δεν ξέρω τι άλλο). Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να θυμηθώ. Ίσως μάλιστα αυτή η προσπάθεια, ο αγώνας να εμποδίζει την διαδικασία της μνήμης να λειτουργήσει ομαλά, φυσικά, αποτελεσματικά και αυτό είναι κάτι από το οποίο υποφέρουν σχεδόν όλοι όσοι συναναστρέφομαι.
Τώρα το αληθινά ενδιαφέρον είναι ότι αυτό που περιγράφηκε όσον αφορά τη μνήμη πρέπει να έχει να κάνει με κάθε μορφή προσπάθειας.. η προσπάθεια είναι κάθε φορά τελείως άσχετη με το επιθυμητό αποτέλεσμα και άρα μάταιη.. κάποιος αγωνίζεται να είναι πιο παρατηρητικός, άλλος να καταπολεμήσει τη ζήλια, άλλος να υπομείνει κάτι δυσάρεστο, άλλος προσπαθεί να συγκεντρωθεί, άλλος να διαλογιστεί.. η προσπάθεια δεν είναι τίποτα άλλο από μερικές σκέψεις (χωρίς μαγικές ιδιότητες, είναι απλώς σκέψεις σαν όλες τις άλλες) και ένα στρεσάρισμα του κορμιού.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Τι μένει λοιπόν; Προφανώς να παρακολουθήσουμε αυτά τα θαυμαστά που συμβαίνουν! Καλή απόλαυση
