Ο αυθορμητισμός και η μηχανικότητα

Πολύ συχνά νομίζουμε ότι είμαστε αυθόρμητοι όταν αντιδρούμε σχετικά άμεσα σε ένα ερέθισμα. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ο νους μας είναι προγραμματισμένος να αντιδρά με συγκεκριμένο τρόπο στο συγκεκριμένο ερέθισμα. Και επίσης καμιά φορά ο νους μας είναι προγραμματισμένος να αντιδρά με αντίθετο τρόπο στο ίδιο ερέθισμα, όταν δεν ικανοποιείται με την αρχική αντίδραση (πχ με βρίζει κάποιος και είτε απαντώ με επίθεση, είτε καταπιέζω την επίθεση που τείνει να εκδηλωθεί). Η ταχύτατη/φαινομενικά άμεση αντίδραση και το γεγονός ότι μπορεί αυτή η αντίδραση να μπαλαντζάρει μεταξύ των δύο αντίθετων, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και μια αίσθηση ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη δράση.

Η αναζήτηση του γιατί

Κάποιος υποφέρει από κάποιου είδους ψυχολογικό πρόβλημα. Άγνωστο πως, συμβαίνει να υπάρξει μη λεκτική, παθητική επίγνωση του προβλήματός.. υπάρχει επίγνωση πχ ότι υπάρχει Ζήλια. Στη συνέχεια, ο Νους που ξέρει μόνο να αναλύει και να ψάχνει αιτίες, προσπαθεί, με μια δεύτερη, ξεχωριστή διαδικασία να βρει την αιτία του προβλήματος που προηγούμενως έγινε αντιληπτο, να καταλάβει το γιατί. Συμβαίνει τότε μια ιδιότυπη διαίρεση.. ο νους φαντάζεται ότι υπάρχει το πρόβλημα και ότι υπάρχει κάποιος που θα βρει την αιτία του και τελικά την λύση του.

Κατακερματισμός