Επίγνωση εναντίον Χρόνου
Ο Μικές είναι ένα μικρό κουτάβι. Ξέγνοιαστος (εκτός αν τον έχεις κλειδωμένο), αεράτος, άνετος, χοροπηδηχτούλης, σουλατσάρει στην αυλή, μυρίζει αριστερά, κυνηγάει ένα έντομο δεξιά, βλέπει ένα ξυλαράκι και το δαγκώνει, γιατί απολαμβάνει πολύ να δαγκώνει πράγματα -ιδίως πράγματα που δεν ενοχλούνται από το δάγκωμά του-, βρίσκει λίγο χώμα και το σκάβει. Μετά βλέπει την Μάνα, μια μονίμως νευριασμένη γάτα, με τρία παιδάκια και την πλησιάζει όλο χαρά, η ουρίτσα του κουνάει ασταμάτητα.
Την Μάνα όμως την έχουν κυνηγήσει σκύλοι, την απείλησαν, κινδύνεψε από αυτούς. Η Μάνα όποτε πλησιάζει ο Μικές κυρτώνει επιβλητικά και απειλητικά το κορμί της και τον προειδοποιεί με απόκοσμους ήχους. Όταν ο Μικές ξεπεράσει τα όρια και φτάσει λίγο πιο κοντά από ότι η ίδια θέλει, οι ήχοι καταλήγουν σε ένα μουγκρητό.. ένα βήμα ακόμη να κάνει ο Μικές, η Μάνα του ρίχνει ένα σεβαστό χαστούκι. Ο Μικές άλλες φορές δεν πλησιάζει, ακούγοντας τα προειδοποιητικά σήματα, άλλες φορές φτάνει αρκετά κοντά και μόλις έρθει το χαστούκι είτε το αποφεύγει με μια γρήγορη κίνηση και τρέπεται σε φύγει είτε το τρώει ξώφαλτσα και το βάζει στα πόδια.. και συνεχίζει να χοροπηδά αμέριμνος, βρίσκει τα παιδάκια της Μάνας που δεν τον φοβούνται -αν και είναι προσεκτικά-, διακρίνουν την ευγενική του διάθεση και τον μυρίζουν και τα μυρίζει και αυτός και δημιουργείται μια όμορφη ατμόσφαιρα που ίσως μέσα στις επόμενες μέρες να γεννήσει καινούριες φιλίες.
Ο Μικές και τα γατάκια είναι η Επίγνωση. Αυθόρμητος, ξέγνοιαστος, προσεκτικός, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν! Παιχνιδιάρης, πρόθυμος να δώσει χάδια, αλλά όχι απαιτητικός σε αυτή του την πρόθεση. Αν συναντήσει κλειστή πόρτα, απλώς συνεχίζει τη βόλτα του. Η Μάνα είναι ο Χρόνος. Θυμωμένη, αγχωμένη, απαιτητική, σκληρή, ανίκανη να αντιληφθεί την γλυκύτητα του Μικέ.
ΥΓ: Ακόμη να βρούμε μια οικογένεια να τον φιλοξενήσει!