Οι καλές στιγμές και οι κακές στιγμές
0
0
Είπε το παιδί που ακούει στο όνομα Chan Chan (και εγώ μεταφράζω κάπως ελεύθερα, αλλά νομίζω με σεβασμό στο κείμενό του):
“Ποια είναι η διαφορά μεταξύ μιας στιγμής και μιας άλλης; Κάθε Σαββατοκύριακο προσπαθώ να το απολαύσω.. ξοδεύω χρόνο με το παιδί μου για παιχνίδι. Πηγαίνω στο πάρκο, περπατώ, παρατηρώ, ακούω, διαβάζω.. τότε εμφανίζονται τα πράγματα που πρέπει να γίνουν.. να αγοράσω ένα αμάξι, ένα σπίτι, να κανονίσω λογαριασμούς κοκ. Όλα αυτά τα πράγματα διακόπτουν τη γαλήνη μου. Και το Σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του. Και τότε υπάρχει αίσθηση φευγαλέου και διακοπτόμενου φυσικού πόνου και η σκέψη αρχίζει να δουλεύει.
Κοιτάζοντάς το προσεκτικά, φαίνεται ότι υπάρχει μια προτίμηση για κάποιες στιγμές σε σχέση με κάποιες άλλες. Κάποιος θέλει να επιμηκύνει μια στιγμή που είναι ευχάριστη και δεν θέλει να έρθει η επόμενη στιγμή γιατί σκέφτεται ότι δεν θα είναι ευχάριστη. Έχοντας μειώσει την ταχύτητα της διαδικασίας, γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά σε σχέση με μια στιγμή και μια άλλη. Έχουμε κάνει (με τη σκέψη μας) μια στιγμή ευχάριστη και αυτό ακριβώς είναι που κάνει κάθε άλλη στιγμή να μοιάζει επώδυνη.
Η ευχάριστη στιγμή δεν είναι διαφορετική από την δυσάρεστη στιγμή. Είναι αυτό που είναι. Σε κάθε στιγμή συμβαίνει κάτι και αυτό καταγράφεται μόνο του (με τη φυσική διαδικασία της μνήμης). Με κάποια (διανοητική) μέθοδο κάποιες στιγμές ταξινομούνται ως ευχάριστες και δημιουργείται η ανάγκη για τη συνέχιση/επανάληψη αυτών των ευχάριστων στιγμών ή για να διακοπούν οι υπόλοιπες στιγμές που η σκέψη τις κάνει να μοιάζουν όχι-και-τοσο ευχάριστες. Όσο πιο πολύ αυτές οι σκέψεις υπάρχουν, όλο και περισσότερο πειθόμαστε για την διαφορετικότητα των καλών και των κακών στιγμών. Αλλά δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ μιας στιγμής και μιας άλλης, είναι μόνο η σκέψη που το κάνει έτσι. Παρατηρήστε τη σκέψη και παρατηρήστε πως αυτή προκαλεί ενόχληση από τα πιο αθώα, φαινομενικά, πράγματα..
