O Χρόνος
0
0
Ίσως ο Χρόνος δεν είναι τίποτα άλλο από τη σκέψη που συνδέει δυο ή περισσότερες στιγμές μέσω θεωριών αιτιότητας και (νομίζω) θεωριών τυχαιότητας. O Χρόνος υπονοεί διάρκεια, συνέχεια, στατικότητα, σταθερότητα και μόνο η σκέψη μπορεί να επινοήσει αυτά τα χαρακτηριστικά.
Έστω ότι κάποια στιγμή συμβαίνει μια δήλωση όπως “είσαι τεμπέλης”. Αυτή η δήλωση είναι ένα γεγονός. Την επόμενη στιγμή ξεπετάγεται ενόχληση! Αυτό είναι ένα νέο, ολόφρεσκο γεγονος. H παρατήρηση των δύο γεγονότων ίσως συμβεί φυσικά, χωρίς την παραμικρή προσπάθεια. Αν τώρα η σκέψη πει “η αιτία της ενόχλησης είναι ότι σε είπε τεμπέλη”, συνδέει την προηγούμενη στιγμή με την επόμενη και ο (φανταστικός) χρόνος αποκτά μια κάποια (φανταστική) υπόσταση.
Τώρα η σκέψη “υπήρξε ενόχληση επειδή σε είπε τεμπέλη” είναι γεγονός (δλδ αυτή η σκέψη όντως συνέβησε) αλλά το περιεχόμενο της δεν είναι, δηλαδή δεν είναι γεγονός ότι όντως υπήρξε ενόχληση επειδή σε είπε τεμπέλη.
ΥΓ: Ούτε το περιεχόμενο της δήλωσης “είσαι τεμπέλης” είναι γεγονός, εκτός αν αντικατοπτρίζει μόνο αυτό που συμβαίνει αυτή ακριβώς τη στιγμή και δεν έχει την παραμικρή αναφορά, με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, στο παρελθόν.
