Πως ξεκαθαρίζουν οι σκέψεις
0
0
Συνήθως οι σκέψεις φαντάζουν σαν ενα συνοθύλευμα όπου το τέλος μιας σκεψης και η αρχή της επόμενης δεν μπορεί καλά καλά να διακριθεί. Παρόλο που μόνο μια σκεψη μπορεί να συμβαινει μια συγκεκριμένη στιγμή, στην περίπτωση της φλυαρίας, που είναι πολύ οικεία στην καθημερινότητά μου, υπάρχει αυτή η εντύπωση οτι πολλές σκεψεις συμβαινουν ταυτόχρονα. Και την ίδια στιγμή νιώθω αυτές τις σκέψεις σαν να είναι θολές, σαν να ξέρω ότι σκέφτομαι κάτι αλλά όχι ξεκάθαρα τι σκέφτομαι. Μοιάζει πολύ σαν κάτι να συμβαινει στο … παρασκήνιο.
Για να ξεκαθαρίσει αυτή η θολή εικόνα, για να βιώσω ξεκάθαρα την κάθε σκέψη, να την συνειδητοποιήσω, μοιάζει σαν να απαιτείται στο τέλος της εκάστοτε σκέψης ένα κενό από γεγονότα. Σε αυτό το κενό, μοιάζει σαν το αποτύπωμά της σκεψης, το ίχνος της, να ανθίζει στη συνείδησή μου. Και μετά να σβήνει.
Αυτό είναι! Αμέσως διαλύεται η εντύπωση ότι πολλές καταιγιστικές, μπερδεμένες σκέψεις συμβαίνουν ταυτόχρονα στο παρασκήνιο (οι επιστήμονες το λενε και “υποσυνείδητο”), προκαλώντας σύγχυση και γεννώντας δυσαρέσκεια καθώς και διάφορα μπερδεμένα, ακατανόητα συναισθήματα.
Η εντύπωση του χάους, του μπερδέματος, δίνει την θέση της στην εντύπωση της Τάξης. Οι σκέψεις τακτοποιούνται, εμφανίζονται μια μια (με ένα κενό στο τέλος τους), βιώνονται κάθε μια ξεχωριστά και χάνονται χωρίς να αφήνουν το παραμικρό σημάδι.
ΥΓ: Αυτό που συμβαίνει στη σκέψη θυμίζει αναλογικά αυτό που συμβαίνει όταν μιλούν πολλοί ταυτόχρονα προκαλώντας μπέρδεμα, σύγχυση και ξαφνικά μπαίνει τάξη, μιλάει ένας ένας, περιμένοντας τη σειρά του. Θυμίζει ακόμη την όραση, όπου ένα αντικείμενο στην περιφέρεια της όρασής μου δεν διακρίνεται καλά, όμως αν εστιάσω σε αυτό, αμέσως ξεκαθαρίζει η εικόνα και το κάνω ξεκάθαρο
ΥΓ2: Δεν μπορώ να κάνω ΤΙΠΟΤΑ για να δω το κενό στο τέλος της σκεψης και να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Οπότε αυτό το κείμενο, αφού διαβάστηκε, δεν έχει τίποτα άλλο να μου προσφέρει.
