Τα σημαντικά και τα ασήμαντα
Υπάρχει τίποτα σημαντικό; Ή απλώς η αίσθηση ότι κάτι είναι σημαντικό γεννιέται μόλις σχηματιστεί στο μυαλό μου η λέξη “σημαντικό”..;
..βλέπω ένα σκυλάκι πεινασμένο, να υποφέρει και του βάζω φαγητό.. Αν δεν ασχοληθώ στη συνέχεια καθόλου με αυτό το περιστατικό δεν θα δημιουργηθεί μια αίσθηση σημαντικότητας (δοκιμάστε το).. μόνο αν αρχίσω να σκέφτομαι “αυτό που έκανα είναι πολύ σημαντικό, χμ πρέπει να βοηθώ τα κατατρεγμένα ζώα” τότε το “σημαντικό” γεννιέται και μαζί του γεννιέται μια νεύρωση (ό,τι και να γίνει πρέπει να βοηθάω βασανισμένα ζωάκια, γιατί αυτό είναι κάτι το σημαντικό)
Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικό..
..τότε ο νους αντιδρά και συμπεραίνει “δηλαδή είναι τα πάντα ασήμαντα”!
Αλλά παρόμοια με ότι αναφέρθηκε προηγούμενως, δεν υπάρχει τίποτα ασήμαντο.
Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς σημαντικά και ασήμαντα;