logo

Welcome to Wellspring

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Working Hours
Monday - Friday 09:00AM - 17:00PM
Saturday - Sunday CLOSED
From Our Gallery
Top
zen

Το βουνό

Share on Facebook0Share on Google+0Tweet about this on Twitter

Υπάρχει αυτό το γνωστο, κάπως αστείο ζεν ρητό που λέει “Πριν κάποιος μελετήσει το Ζεν,  τα βουνα είναι βουνά και οι ποταμοί είναι ποταμοί. Μετά από μια πρώτη επαφή με την αλήθεια του Ζεν, τα βουνά δεν είναι  πια βουνά και οι ποταμοί δεν είναι πια ποταμοί. Μετά τη φώτιση τα βουνά είναι και πάλι βουνά και οι ποταμοί, είναι ξανά ποταμοί”

Προσπαθώντας να γίνω λιγότερο συμβολικός, πιο πρακτικός, θα παράφραζα το ρητό λέγοντας ότι “πριν αναρωτηθώ ποιος είμαι, η σκέψη είναι σκέψη. Μετά, (καθώς η πορεία της ενδοσκόπησης ξεκινάει και εξελίσσεται), η σκέψη είναι πρόβλημα. Και μετά, κάποια στιγμή η σκέψη είναι και πάλι σκέψη”. Όμως στην πρώτη κατάσταση η σκέψη γίνεται αντιληπτή ως αληθινή (ταυτίζομαι με το περιεχόμενό της) ενώ στην τρίτη γίνεται αντιληπτή ως ψευδαίσθηση, ως απλώς ένα φαινόμενο (όπως πχ ένα δένδρο).

Το πιο ενδιαφέρον της υπόθεσης ειναι αν μπορούμε να συλλάβουμε αυτό το ρητό χωρίς να το συνδέσουμε με καποιο πρόσωπο που περνάει από τα διάφορα στάδια.. βελτιώσης.  Αν δηλαδή μπορούμε να συλλάβουμε αυτό που περιγράφεται ως απλώς μια εκδηλωση τριών φαινομένων, όπου κανένα άτομο δεν εμπλέκεται. Στο πρώτο φαινόμενο, υπαρχει ταύτιση (τίνος; μπορείτε να βρείτε κάποιον;!) με την σκέψη, στο δεύτερο έχουμε εναντίωση στη σκέψη (την βλέπουμε ως εχθρό, επικίνδυνο αντίπαλο, σαν ένα φαρμακερό φίδι – και παλι μπορείτε να βρείτε ποιος είναι αυτός που εναντιώνεται στη σκέψη;) και στο τρίτο έχουμε το βλέπειν της σκέψης ως αυτό ακριβώς που είναι, ένα ουδέτερο φαινόμενο, χωρίς ταύτιση και χωρίς εναντίωση. Δεν υπαρχει αιτιότητα, δεν υπάρχει συνέχεια, δεν υπάρχει χρονική αλληλουχία.

Μια τέτοια οπτική καταργεί το χρόνο, καταργεί το πρόσωπο, καταργεί τη ιδέα της βελτίωσης και τελικά φώτισης. Μια τέτοια οπτική σε φέρνει προς στιγμήν στο Αιώνιο Τώρα, όπου ολα τα φαινόμενα είναι πιθανά και κανένα πρόσωπο δεν μπορεί να επιβιώσει.

Φυσικά και αυτή η οπτική, αν παγιωθεί, υιοθετηθεί, αμέσως σχηματίζει το χρόνο, τo πρόσωπo, την πορεία βελτίωσης, την αιτιότητα, τη φώτιση, τη διαίρεση, τη σύγκρουση, τη βία και όλα τα παραφερνάλια που κουβαλάνε οι εκάστοτε ιδέες!

Comments

comments

Share
Jorge Kapa

Ο ομιλητής δεν είναι ποτέ σημαντικός, αλλά μπορείς να εξετάσεις το μήνυμα, αν επιθυμείς

No Comments

Post a Comment