Η φλόγα του ανικανοποιητου
Συζητάμε για τη βία, το μίσος, τη ζήλια, τον ρατσισμό κλπ και ακούγονται συνέχεια φράσεις όπως “μα είναι στο dna μας να είμαστε βίαιοι”, “δεν νομίζω ότι ο φόβος είναι κακός”, “σε τέτοια κοινωνία, είναι απαραίτητο να σαι σκληρός για να επιβιώσεις” “λυπάμαι αλλά δεν είμαι ο βούδας”, “η ζήλια είναι κάτι φυσικό, υπάρχει και στα κοάλα”.
H βία δεν είναι καλή ή κακή, η βία είναι βία. Το ερώτημα είναι αν κάποιος θέλει να συνεχίσει να ζει βίαια (που σημαίνει μέσα στο φόβο, την αγωνία, την σύγχυση, την ικανοποίηση, την φιλοδοξία, τις ελπίδες κλπ). Αν ναι τότε μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο που βάδιζε μέχρι τώρα. Αν όχι, πρέπει να συμβεί μια ριζική αλλαγή, που δεν είναι γέννημα του νου, δεν είναι ιδεολογική.