Διδάσκοντας το Ζάχο
Θα μπορούσε κάποιος να πει (χωρίς να ξεχνά την σχετικότητα των λέξεων) ότι το να διδάξεις τον Ζάχο την σημασία της λέξης “Κάτω”, σημαίνει να του δώσεις να καταλάβει ότι όταν του λες “κάτω” εννοείς να λυγίσει τα πίσω πόδια και να καθίσει σε αυτα.
Αυτό θα μπορούσε να ονομαστεί “διδασκαλία” (μιλώντας πάντα σχετικά). Αλλά είναι ένα πράμα αυτό και ένα τελείως άλλο πράμα όποτε λες του Ζάχου την λέξη “κάτω” να περιμένεις ότι ο Ζάχος θα καθίσει κάτω ή να αγωνίζεσαι να τον κάνεις κάθε φορά που του λες “κάτω” να κάθεται κάτω ή όταν του λες “κάτω” και δεν κάθεται κάτω να τον χτυπάς ή να τον επιπλήττεις ή να τον χτυπάς ψυχολογικά, να τον τιμωρείς, να τον στρεσάρεις, να τον απειλείς κλπ. Στο πλαίσιο που μιλάμε αυτό ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι διδασκαλία, αλλά “σκλάβωμα” “υποδούλωση” ή κάτι παρόμοιο.
Παρόμοιοι συνειρμοί γίνονται και σε σχέση με την εκπαίδευση των παιδιών των ανθρώπων. Σκεφτείτε το.
ΥΓ: Όταν κατάλαβα ότι ο Ζαχος δεν χρειάζεται να μην τραβάει ποτέ στη διάρκεια μιας βόλτας, λύθηκαν όλα μου τα προβλήματα με τη βόλτα του Ζάχου!