
Ο αυθορμητισμός και η μηχανικότητα
Πολύ συχνά νομίζουμε ότι είμαστε αυθόρμητοι όταν αντιδρούμε σχετικά άμεσα σε ένα ερέθισμα. Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι ο νους μας είναι προγραμματισμένος να αντιδρά με συγκεκριμένο τρόπο στο συγκεκριμένο ερέθισμα. Και επίσης καμιά φορά ο νους μας είναι προγραμματισμένος να αντιδρά με αντίθετο τρόπο στο ίδιο ερέθισμα, όταν δεν ικανοποιείται με την αρχική αντίδραση (πχ με βρίζει κάποιος και είτε απαντώ με επίθεση, είτε καταπιέζω την επίθεση που τείνει να εκδηλωθεί). Η ταχύτατη/φαινομενικά άμεση αντίδραση και το γεγονός ότι μπορεί αυτή η αντίδραση να μπαλαντζάρει μεταξύ των δύο αντίθετων, μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και μια αίσθηση ότι πρόκειται για μια αυθόρμητη δράση.
Η αυθόρμητη δράση συμβαίνει κυριολεκτικά (και όχι φαινομενικά) άμεσα, στη στιγμή και δεν είναι προγραμματισμένη, δεν είναι προβλέψιμη, δεν κουβαλάει φόβο, αμφιβολία, σύγχυση, είναι το χαρακτηριστικό της Ζωής. Το νερό στο ποταμάκι απλώς κυλάει, ούτε φοβάται να κυλήσει, ούτε αμφιβάλει μήπως δεν πρέπει να κυλήσει.. απλώς κυλάει!
ΥΓ: Αντίστοιχα, συναισθηματικές αντιδράσεις όπως ενόχληση, ζήλια, φαίνονται να είναι αυθόρμητες αλλά δεν είναι παρά μόνο μια μηχανική, επαναλαμβανόμενη αντίδραση! I, Robot!