Η ενέργεια της παρατήρησης
0
0
Όταν κάποιος είναι θυμωμένος, όταν ζηλεύει, όταν φοβάται, όταν είναι καχύποπτος, αυτό που συμβαίνει είναι η ταύτιση με το περιεχόμενο της εκάστοτε σκέψης/συναισθήματος (ταυτισμένος με το φόβο, με τη ζήλια κοκ). Όλος του ο κόσμος, όλη του η πραγματικότητα είναι αυτή η σκέψη. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Παρατηρώντας αυτή τη σκέψη, όλη μας η ενέργεια στρέφεται σε αυτήν και θα μπορούσαμε να πούμε (γνωρίζοντας πόσο περιορισμένες είναι οι λέξεις) ότι αυτό που συμβαίνει είναι να νιώθουμε με όλη μας τη δύναμη την σκέψη, σαν να μη συμβαίνει τίποτα άλλο παρά μόνο αυτή η σκέψη. Και τότε συμβαίνει κάτι που με λέξεις θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως αποταύτιση.. σαν η ενέργεια της παρατήρησης να καταστρέφει το μπλοκάρισμα/κόλλημα ολόκληρης της ύπαρξής μας σε αυτή την σκέψη.
Κάποιος μεταφράζοντας την παραπάνω περιγραφή θα έλεγε ότι υπονοείται ότι πρέπει να συγκεντρωθείς στην συγκεκριμένη σκέψη προσπαθώντας να μην σκέφτεσαι τίποτα άλλο (focus).. αλλά η παρατήρηση είναι κάτι τελείως άλλο.. στην παρατήρηση αυτό που συμβαίνει είναι ότι αβίαστα όλη η ενέργεια στρέφεται στη σκέψη γιατί εκείνη τη στιγμή αυτό είναι το μόνο που υπάρχει.. η καταστροφή της ταύτισης επιτρέπει στη συνέχεια η παρατήρηση να χοροπηδήσει ξανά ανέμελα από ένα ήχο σε μια μυρωδιά, από κει στο πέταγμα ενός πουλιού και μετά σε μια άλλη σκεψούλα που μόλις εμφανίστηκε, στην αίσθηση από το άγγιγμα της πατούσας μου στο έδαφος καθώς βαδίζω κοκ!
