logo

Welcome to Wellspring

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
Working Hours
Monday - Friday 09:00AM - 17:00PM
Saturday - Sunday CLOSED
From Our Gallery
Top
italy

Ημέρα 8η: Πως να μαλώνεις αν δεν έχεις για ποιο θέμα να μαλώσεις;

Share on Facebook0Share on Google+0Tweet about this on Twitter

Ανοίγω τα μάτια μου. Η πρώτη σκέψη που έρχεται είναι ότι είναι αστείο διότι ενώ περνάμε ώρες των ωρών με την Β. ελέω της απομόνωσης, δεν μαλώνουμε καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Και δεν είναι μόνο αστείο είναι και κάπως αναπόφευκτο. Γιατί η ημέρα ξεκινάει χωρίς σπουδαίες βλέψεις, χωρίς ηχηρές προσδοκίες και ευφάνταστα σχέδια που να ειναι θέμα ζωής και θανάτου να εκπληρωθούν. Τρώμε, κάνουμε καμια βόλτα, μερικές δουλειές, κοιμόμαστε. Πως να διαφωνήσει κανεις με κάποιον σε σχέση με αυτά τα απλά πράματα. Η απουσία επιλογών και βαρυσήμαντων επιθυμιών, διαλύει τις πιθανότητες σύγκρουσης.

Σήμερα φταρνίζομαι πολύ, το φτάρνισμα το αλλεργικό, το τύπου 8-εύρωστα-φταρνίσματα-ανα-λεπτό. Γι’αυτό κάθομαι ξάπλα, γιατί έχω παρατηρήσει ότι η ξάπλα περιορίζει το αλλεργικό φτάρνισμα. Διαβάζω και πάλι αυτό το βιβλίο περί μνήμης του Κωστή Παπαγιώργη και σημειώνω το εξής “Για να γυρέψω κάτι, θα πρέπει να το θυμάμαι, διαφορετικά και να το βρω, πως να το αναγνωρίσω; … Μήπως ο Θεός δεν είναι ένα από τα ορατά που μπορώ να δω, αλλά η ίδια η δυνατότητα μου να δω κάτι;”

Που μου φέρνει μια άλλη σκέψη, σαφώς λιγότερο φιλοσοφική και θεολογική αλλά ωστόσο ενδιαφέρουσα, για τα γούστα μου. Οι ιθαγενείς της Αμερική, λέει, όταν αντίκρυσαν τα πλοία των πρώτων αποίκων, δεν μπορούσαν καν να τα δουν διότι δεν τα αναγνώριζαν, δεν τα θυμόνταν. Αυτή η σκέψη πάντα με ξαφνιάζει και μου δημιουργεί παρθένους συλλογισμούς για την αντίληψή μας της πραγματικότητας.

Σήμερα στην Ιταλία έγινε χαμός. Πέθαναν 500 και προέκυψαν ακόμη 5000 επιβεβαιωμένα νέα κρούσματα. Συζητάμε με τον φίλο, συμφοιτητή βιολόγο Αντώνη και πετάει την ιδέα ότι ίσως έγινε καμια μετάλλαξη που έκανε τον ιό πιο μεταδοτικό. Διαβάζουμε μαζί για μια μετάλλαξη που έγινε στον έμπολα και τον έκανε 4 φορές πιο μεταδοτικό. Για μια στιγμή νιώθω τελείως ανίσχυρος απέναντι στη μοίρα. Ρίχνομαι με τα μούτρα, εμμονικά στο διάβασμα των τελευταίων νέων. Βαραίνω, βαραίνω, κουράζομαι, εξουθενώνομαι και καταλαβαίνω ότι είναι θέμα ζωής και θανάτου να πάψω να αντιδρώ έτσι σπασμωδικά στον φόβο, συσσωρεύοντας ασύστολα διάφορες πληροφορίες. Κλείνω το λαπτοπ και κάθομαι αναπαυτικά στο κρεβάτι. Παρακολουθώ πιο απτά πράγματα τώρα, την αναπνοή μου, την αίσθηση του σώματός μου, διάφορους ήχους και ένα κύμα ξεκούρασης κυριεύει σιγά σιγά τα διάφορα μέρη του σώματος. Είμαι και πάλι ελαφρύς και μετέωρος. Μετά από λίγο κοιμάμαι.

Comments

comments

Share
Jorge Kapa

Ο ομιλητής δεν είναι ποτέ σημαντικός, αλλά μπορείς να εξετάσεις το μήνυμα, αν επιθυμείς

No Comments

Post a Comment