Η Ηθική που γεννάει ανηθικότητα
0
0
Είπε κάποιος (ελαφρώς παραφρασμένα)
“Υπάρχει ένα πρωταρχικό αμάρτημα. Το αμάρτημα του να ζητάς τελειότητας, του να χτίζεις ιδανικά. Ο Αδάμ έφαγε από το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού. Αυτό είναι ένα παραμύθι που δηλώνει ότι το χτίσιμο μιας σταθεράς για το τι είναι καλό και τι κακό μας κάνει ιδεαλιστές/ηθικιστές και αυτό είναι η κατάρα της ανθρωπότητας. Όλοι οι κήρυκες και οι δάσκαλοι αγωνίζονται να κάνουν τους άλλους ανθρώπους τέλειους. Κάθε γονιός θέλει να διδάξει στο παιδί του πως να ζει. Το παιδί γρήγορα αντιμετωπίζει ένα σύστημα με απαγορεύσεις. Αυτό είναι πονηρό, εκείνο είναι βρώμικο, αυτό και εκείνο είναι εγωιστικά.. Νομίζω ότι είναι οι ηθικές αρχές/οδηγίες που κάνουν το παιδί κακό. Ανακαλύπτω ότι όταν καταστρέφω τις ηθικές αρχές ένα κακό παιδί μετατρέπεται αυτόματα σε καλό παιδί (!!)”
Κατ’αρχήν δείτε τι θησαυρό αλήθειας μπορεί να συναντήσει κάποιος σε ένα θρησκευτικό παραμύθι.. και το πιο σημαντικό.. κάποιος που άρχισε να αναρωτιέται για το εύλογο της ύπαρξης ηθικών αρχών, κανόνων κλπ και δεν έμεινε στην θεωρητική διερεύνηση αλλά δοκίμασε στην πράξη μήπως αυτές είναι καταστροφικές, βρήκε θαυμαστά πράγματα! Τα ίδια ανακαλύπτονται και στο Σχολείο Δάσους, κάθε φορά.
