Το σκριν και η επίγνωση
Όταν βλέπεις μια ταινια στην τηλεόραση, απορροφάσαι συχνά στη δράση της ταινίας και ξεχνάς οτι, μοιραία, εξ’ορισμού, βλέπεις και το σκριν της τηλεορασης. Το αν θα γίνει μια σκέψη που θα λέει “ωχ, πως δεν το χα προσεξει, βλέπω και το σκριν, εκτός από την ταινία” δεν αλλάζει το γεγονός ότι ούτως ή άλλως βλέπεις το σκριν.
Όταν γίνεται μια σκέψη (ταινία), μοιραία την βιώνεις, μοιραία έχεις επίγνωσή της (βλέπεις και το σκριν). το αν θα γινει μια δεύτερη σκέψη την επόμενη στιγμή που θα λέει “μόλις σκέφτηκα το τάδε” δεν αλλάζει το γεγονός ότι υπήρξε ούτως ή άλλως επίγνωση της αρχικής σκέψης.
Η επίγνωση ειναι καθε στιγμή παρούσα, είναι η πρώτη ύλη κάθε εμπειρίας, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε προσωπική προσπάθεια.