Το στίγμα
Μια φίλη χάρηκε με την “ιδέα” του Σχολείου Δάσους και είπε ότι ήθελε να έρθει και κείνη! Και ήρθε. Ήταν δασκάλα ειδικής αγωγής και έτυχε να είναι η δασκάλα που φροντίζει δύο από τα παιδιά που έρχονται μαζί μας. Η φίλη είπε: Μου κάνει φοβερή εντύπωση πόσο διαφορετικά λειτουργούν αυτά τα παιδιά εδώ, σε σχέση με το σχολείο. Ίσως φταίει το ότι εκεί αντιμετωπίζουν μια μορφή στίγματος που τα βαραίνει, ενώ εδώ ειναι ελευθερα από αυτό το φορτίο”.
Μήπως είναι δυνατό η πεποίθηση ότι ένα παιδί χρειάζεται ειδική αγωγή να κάνει το παιδί και τους γύρω του να νομίζουν ότι όντως χρειάζεται ειδική αγωγή;
Τα πάντα είναι πιθανό να συμβούν, τα πάντα πρέπει να αμφισβητηθούν, ακόμη και επιστημονικά, ιατρικά πορίσματα, ακόμη και οι πιο μεγάλες αυθεντίες ακόμη και βαθιές πεποιθήσεις! Η αμφισβήτηση μπορεί να φέρει αναπάντεχες εξελίξεις!
ΥΓ: Σε περίπτωση που κάποιος για οποιοδήποτε λόγο θέλει να κατεβεί κάποια φωτογραφία, ας μου το ζητήσει και θα το κάνω αμέσως!