Διεκδικώντας την ιδιοκτησία των φαινόμενων
Είναι γεγονός ότι η σκέψη συνέχεια διεκδικεί την ιδιοκτησία διαφόρων φαινόμενων (χτίζοντας με αυτό τον τρόπο μια αίσθηση ταύτισης με αυτά, μια ταύτιση εμένα με το φαινόμενο). Έτσι, συμβαίνει κάτι, ένα φαινόμενο και η σκέψη έρχεται και λέει “αυτό είναι δικό μου, είναι κομμάτι μου, είμαι Εγώ”. Πχ αν το σώμα αρρωστήσει, σχηματίζεται στο μυαλό η σκέψη “πωπω, –εγώ– αρρώστησα πάλι”, όταν το σπίτι στο οποίο κατοικεί το σώμα πάθει βλάβη, φτιάχνεται η σκέψη “αμάν, συνέχεια, ζημιές βγάζει το σπίτι μου” κοκ!
Μου φαίνεται ενδιαφέρον ότι αυτές οι “διεκδικήσεις της ιδιοκτησίας των φαινόμενων”, (που δεν είναι τίποτα άλλο από απλές σκέψεις) συμβαίνουν συνέχεια, είναι πάρα πολλές και δεν έχουμε καν συνείδηση αυτού του γεγονότος (τουλάχιστον αυτό συμβαίνει σε εμένα).
Τώρα δείτε πόσα “δικό μου”, “εγώ”, “εμένα κλπ, εμφανίζονται και πόσα ακόμη υπονοούνται στο ποστ αυτό. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση αυτών.
Να το πάλι.. -Εγώ- νομίζω!