Η πλαστότητα των προβλημάτων
0
0
Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν προβλήματα. Κάποια από αυτά είναι πρακτικά. Πρέπει να φάμε, πρέπει να κοιμηθούμε, να γίνουμε καλά από μια ίωση κλπ. Τα υπόλοιπα είναι ψυχολογικά προβλήματα και η φύση τους είναι πλαστή.
Για να υπάρξουν αυτά τα προβλήματα απαιτούν μια συνθήκη. Να πιστέψουμε ότι είμαστε (ξε)χωριστές προσωπικότητες. Να πιστέψω ότι είμαι ο Γιώργος, ότι είμαι το σώμα, το μυαλό, οι σκέψεις, οι αισθήσεις, οι απόψεις “μου”. Πρώτα γίνεται πιστευτό ότι υπάρχω Εγώ και στη συνέχεια είναι δυνατόν να υπάρξει κάποιο (ψυχολογικό) πρόβλημα Μου. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο τα ψυχολογικά προβλήματα δεν είναι δυνατόν να λυθούν. Γιατί δεν υπάρχουν! Πιστεύοντας ότι υπάρχω Εγώ, πιστεύω ότι υπάρχουν τα προβλήματά Μου και εστιάζω στο περιεχόμενό τους προσπαθώντας να τα λύσω. Αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί.
Μοιάζει σαν δισεκατομμύρια άνθρωποι να προσπαθούν να λύσουν αόρατους κόμπους. Όσο και αν προσπαθούν δεν είναι δυνατόν να τους λύσουν γιατί καν δεν μπορούν να τους αγγίξουν. Όταν κάποιος δει ότι ο κόμπος δεν υπάρχει τότε το πρόβλημα θα έχει λυθεί ριζικά δια της εξαφανίσεώς του.
