Υπάρχει το υποκείμενο και το αντικείμενο της εμπειρίας;
0
0
.. αν πάρω μια απλή εμπειρία όπως το να κοιτάξω ένα δένδρο, σε πρώτη φάση μοιάζει σαν από “τη μια μεριά της εμπειρίας” να υπάρχει το αντικείμενο, το δένδρο και “από την άλλη μεριά της εμπειρίας” το πρόσωπο που βλέπει το δένδρο, με τα μάτια του.
.. αν τώρα γίνουμε πιο επιστημονικοί, αν ψαχουλέψουμε πιο προσεκτικα αυτή την εμπειρία που συμβαίνει τώρα, χωρίς καμία αναφορά στη σκέψη μας, χωρίς η σκέψη να προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις, τι συμβαίνει;.
.. από την μια μεριά υπάρχει το αντικείμενο της εμπειρίας, το δένδρο, αλλά στρέφοντας την προσοχή μας προς την άλλη πλευρά, τι βρίσκουμε; Η σκέψη θα επιμείνεις και θα πει “καλέ από την άλλη μεριά είμαι εγώ, ο Γιώργος, που βλέπω με τα μάτια μου το αντικείμενο” αλλά αν αδιαφορήσω γι αυτές τις εικασίες της σκέψεις, και ψάξω να βρω κάτι στην άλλη πλευρά της εμπειρίας, βρίσκω κάτι; βρίσκω ένα πρόσωπο; βρίσκω ένα υποκείμενο; όχι, όσο και αν ψαξω δεν βρίσκω τίποτα…
.. το μόνο που υπάρχει είναι το δένδρο, το αντικείμενο.. όμως ένα αντικείμενο χωρίς ένα κάποιο υποκείμενο, παύει να είναι αντικείμενο (το ένα νοηματοδοτεί το άλλο)..
..ανακαλύπτω τελικά ότι εκτός από υποκείμενο δεν υπάρχει ούτε καν ένα αντικείμενο, υπάρχει μόνο μια οπτική εικόνα, η εικόνα του δένδρου, μόνο η εμπειρία του βλέπειν αυτού του δένδρου.
Το υποκείμενο και το αντικείμενο συγχωνεύονται και εξαϋλώνονται και αποκαλύπτεται/αναδυεται αυτό που στ αλήθεια υπάρχει, η εμπειρία, η συνείδηση της εμπειρίας, η επίγνωση της εμπειρίας.
Σε αυτό το σημείο αναρωτιέμαι “ΕΓΩ υπάρχω;” και ανακαλύπτω πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ναι, υπάρχω..
.. αν λοιπόν το μονο που υπαρχει ειναι η επίγνωση/συνειδηση και εφόσον αναμφίβολα ΕΓΩ υπάρχω, τότε η επίγνωση ειμαι ΕΓΩ
