Ορμώμενος από τα λεγόμενα κάποιου κύριου:
Ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να κάνει σχέδια για το μέλλον (και να τα φέρει σε πέρας) είναι αυτός που μπορεί να ζει στο παρόν.
Περπατώ στο δρόμο και εμφανίζεται μια όμορφη γυναίκα. Η παρουσία της, όταν το μάτι μου πέσει πανω της δημιουργεί ένα ερέθισμα (οπτικό, σε αυτή την περίπτωση), που δημιουργεί μια αίσθηση (οπτική). Στη συνέχεια συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο. Αμέσως δημιουργείται μια ιδέα/σκέψη/εικόνα ότι Εγώ θέλω/πρέπει να πάρω κάτι από αυτήν (μια ματιά, ένα ραντεβού, μια σχέση, μια βραδιά). Αυτό σηματοδοτεί την δημιουργία της επιθυμίας.
Υπάρχει η βεβαιότητα της στιγμής. υπάρχει η βεβαιότητα ότι αυτή τη στιγμή βρίσκεται μπροστά μου ένα μόνιτορ. ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ζήλια ή καχυποψία. Αυτή η βεβαιότητα είναι ανεξήγητη, δεν μπορεί να αποδειχθεί και δεν χρειάζεται να αποδειχθεί, γιατί ίσως καταστραφεί. Αυτή η βεβαιότητα...
Δεν κοιτάζουμε καν τους ανθρώπους, δεν βλέπουμε το δένδρο μπροστά μας, δεν ακούμε καν κάποιον που μας μιλάει, δεν γευόμαστε αυτό που τρώμε.
Μας είναι τελείως αδιάφορο να κοιτάξουμε το οικείο πρόσωπο που είναι αυτή τη στιγμή απέναντί μας, γιατί στο κεφάλι μας κυριαρχεί η εικόνα που έχουμε γι αυτόν, από το παρελθόν και αυτή πια είναι τόσο βαρετή.
Και είπε κάποιος (ελαφρώς παραφρασμένα):
“Το ιδανικό είναι η δική σου προβολή. Δες πως το μυαλό παίζει ένα τρικ απέναντι στον εαυτό του. Το μυαλό σου χτίζει με λέξεις το ιδανικό, και στη συνέχεια αγωνίζεσαι να κατακτήσεις την δική σου προβολή, την δική σου σκιά.
Κάποιος μπορεί να πειραματιστεί με τα πάντα, με τους ήχους, με την ιδιοδεκτικότητα, με την οπτική αίσθηση, τις μυρωδιές, τις σκέψεις που περνάνε, τις σχέσεις του.
“η ελευθερία δεν χαρίζεται, κερδίζεται μόνο με θυσίες και αγώνες”..
.. φωνάζει έξω από το παράθυρο η κυρία που παρουσιάζει την παρέλαση για την ελευθέρωση του νησιού μου. Και αυτό είναι μια γενικά αποδεχτή άποψη. Ότι για να γίνεις ελεύθερος πρέπει να θυσιαστείς, να αγωνιστείς, να γίνεις βίαιος απέναντι σε άλλους, απέναντι στον εαυτό σου. Και αυτό το πράγμα, το λένε ελευθερία.. μπορεί η ελευθερία να έχει την παραμικρή σύνδεση με τη βία, μπορεί η βία να φέρει πραγματική ελευθερία;