Είναι δυνατόν κάποιος να νιώθει χωρίς επιλογή; Να αισθάνεται τις σκέψεις και τα συναισθήματα χωρίς να τα ελέγχει, χωρίς να επεμβαίνει σε αυτά, χωρίς ικανοποίηση ή απογοήτευση; Να παρατηρεί γύρω του χωρίς να επιλέγει να εστιάσει στο ασυνήθιστο ή στο όμορφο, ή να αποφεύγει το άσχημο; Να ακούει τους ήχους,τις ομιλίες χωρίς να κρίνει, χωρίς να συμφωνεί ή να διαφωνεί, χωρίς να προσπαθεί να καταλάβει;
Γεια χαρά. Είμαι ο Jorge Kapa, αλλά το όνομα και γενικότερα ο γράφων δεν έχουν πολλή σημασία. Για 10 χρόνια περίπου έγραφα στο http://www.comfis.gr. Και μετά έγραψα για ένα χρόνο το http://www.meditativediaries.com και μετά αποφάσισα ότι θέλω να γράψω στα ελληνικά. Ξεκινάω αυτό το καινούριο μπλογκ με ένα πολύ όμορφο κείμενο που έγραψε ο φίλος μου ο Chan Chan (δεν τον γνωρίζετε, διότι δεν είναι κάποιος γνωστός). Με συγκίνησε πολύ με πόσο γλυκό και απλό τρόπο κοίταξε τους περιορισμούς της σκέψης. Πολύ ομορφιά..